Ga naar de hoofdcontent

The Tempest Society

Bouchra Khalili

Drie personen van verschillende afkomst vormen een theatergroep in Athene. De groep wil de huidige staat van Griekenland en Europa onderzoeken op het toneel, van oudsher een plek voor burgerkwesties en collectieve kunst. De Marokkaans-Franse kunstenaar Bouchra Khalili legde het theatrale experiment vast in deze film. De groep noemt zichzelf The Tempest Society, als hommage aan de theatergroep Al Assifa (‘De Storm’ in het Arabisch), actief in de jaren 70 in Parijs en de oorsprong van het idee van een ‘theatrale krant’. Al Assifa bestond uit immigranten en Franse studenten en vocht dagelijks tegen ongelijkheid en racisme in Frankrijk. Nu, veertig jaar later, duikt de vergeten erfenis van Al Assifa op in Griekenland. Programma

Drie personen van verschillende afkomst vormen een theatergroep in Athene. De groep wil de huidige staat van Griekenland en Europa onderzoeken op het toneel, van oudsher een plek voor burgerkwesties en collectieve kunst. De Marokkaans-Franse kunstenaar Bouchra Khalili legde het theatrale experiment vast in deze film. De groep noemt zichzelf The Tempest Society, als hommage aan de theatergroep Al Assifa (‘De Storm’ in het Arabisch), actief in de jaren 70 in Parijs en de oorsprong van het idee van een ‘theatrale krant’. Al Assifa bestond uit immigranten en Franse studenten en vocht dagelijks tegen ongelijkheid en racisme in Frankrijk. Nu, veertig jaar later, duikt de vergeten erfenis van Al Assifa op in Griekenland. Programma

Regisseur Romeo Castellucci maakt dit jaar La democrazia in America, naar het gelijknamige boek (1835) van De Tocqueville. In The Gabriels beschouwt regisseur Richard Nelson het afgelopen Amerikaanse verkiezingsjaar door de ogen van een doodgewone familie. Andere kunstenaars richten zich op de problematiek in democratische naties, zoals de vluchtelingenkwestie in de voorstellingen van regisseurs Dieudonné Niangouna en ThomasBellinck. Weer anderen tonen de dreiging van geweld (Demolishing everything with amazing speed), tirannie (Octavia) of het vormgeven aan activisme (The Tempest Society). Filmregisseur Julian Rosefeldt kijkt in Manifesto naar de relatie tussen kunst en samenleving. 

 

We presenteren twee nationale theaterhuizen met elk een eigen staat van de natie: My Country van het National Theatre uit Londen en The Nation van Het Nationale Theater uit Den Haag. Beide voorstellingen tonen een verscheurd land waarin niemand, van politici tot burgers, verantwoordelijkheid lijkt te durven nemen. Ten slotte zijn er voorstellingen waarin democratie in de vorm is doorgevoerd: het publiek kan – als het dat wil – actief betrokken worden, als voorbijganger, deelnemer of activist. Deze kunstenaars moedigen het publiek aan om de aloude hiërarchie tussen het publiek en de artiesten ter discussie te stellen.

 

Een aantal festivalkunstenaars kijkt dit jaar naar de problemen waar westerse democratische landen mee te maken hebben. De Franse filosoof Alexis de Tocqueville bewonderde de democratie vanwege de maatschappelijke gelijkheid. Ook zag hij de gevaren ervan.

Lees minder

data

di 13 juni 2017 20:30

wo 14 juni 2017 20:30

informatie

  • Frans, Grieks, Arabisch

  • Duur voorstelling niet bekend

The Tempest Society (2016) van Marokkaans-Franse kunstenares Bouchra Khalili is een videodrieluik waarin ze de mogelijkheden van het collectief onderzoekt. De film speelt zich af in Athene, waar drie personen, geen acteurs, door Khalili worden gevraagd om een

The Tempest Society (2016) van Marokkaans-Franse kunstenares Bouchra Khalili is een videodrieluik waarin ze de mogelijkheden van het collectief onderzoekt. De film speelt zich af in Athene, waar drie personen, geen acteurs, door Khalili worden gevraagd om een

persoonlijke voorstelling te maken over de crisis in onze representatieve democratie en de mogelijkheid van een nieuw collectief.

Als voorbeeld nemen ze de kunstzinnige strategieën van Al Assifa, een nu grotendeels vergeten theatergroep uit Parijs. Al Assifa ontstond in 1972 uit een groep Noord-Afrikaanse arbeiders en Franse activisten. Al Assifa begon als wekelijkse Arabische krant, maar ontwikkelde zich tot ‘theatrale krant’ en kaartte in zijn werk racisme en de strijd voor gelijke rechten aan. De groep maakte series van korte voorstellingen en nodigde toeschouwers uit om hun eigen verhalen op het podium te vertellen. Uiteindelijk viel de groep door interne meningsverschillen in 1978 uiteen, deels veroorzaakt door de spanning tussen politiek activisme en kunstzinnige ambities.

In The Tempest Society stelt Khalili vragen als: Hoe kunnen we een collectief vormen? En kan een collectief de wereld veranderen? Met haar kunst richt Khalili zich op de interactie tussen taal, subjectiviteit en de collectieve stem. Zoals in de videowerken The Straight Stories Project (2006-2008) of The Mapping Journey Project (2008-2011), die zich richten op de illegale routes die migranten afleggen om hun nieuwe thuisland te bereiken. The Tempest Society wordt speciaal gemaakt voor Documenta 14 (Kassel en Athene, 2017) en beleeft de Nederlandse première op het Holland Festival.

Lees minder

Credits

concept Bouchra Khalili in opdracht van documenta 14 coproductie Ibsen Awards met steun van FNAGP