Meet the Artist: DD Dorvillier

In haar artistieke praktijk heeft DD Dorvillier zich altijd verzet tegen vaststaande definities van dans en choreografie — ook die van haarzelf. Door haar werk te ontwikkelen vanuit fysieke, conceptuele en filosofische invalshoeken onderzoekt ze de complexe relaties tussen gebaar, performativiteit, toeschouwerschap, belichaming, taal en waarneming — op een speelse, maar dringende manier. Geluid, licht en objecten beschouwt zij als quasi-linguïstisch materiaal: dit vormt een kern van haar werkwijze. De laatste jaren richt zij zich in het bijzonder op hoe plaats en locatie haar werk inhoudelijk en vormelijk beïnvloeden. Met moderator Maaike Muis.

Voordat Dorvillier in 2010 naar Frankrijk verhuisde, woonde en werkte ze twintig jaar lang in New York City. In 1991 richtte zij samen met danser/choreograaf Jennifer Monson de Matzoh Factory op in Williamsburg, Brooklyn. Deze studio groeide uit tot een grassroots-laboratorium voor ongeremde artistieke experimenten, waar kunstenaars samenkwamen voor voorstellingen, repetities, feesten en lezingen. Meer dan een dozijn werken uit A catalogue of steps ontstonden daar, evenals RMW(a) en RMW + Vitamin C (1994/2004), een doorlopende samenwerking met Monson.

Tot haar werk ná de Matzoh Factory behoren onder andere: No Change or “freedom is a psycho-kinetic skill” (2005), Nottthing Is Importanttt (2007), CPAU, Get Ready! (2009), Pièce Sans Paroles (2010), The Blanket Dance (2011), Danza Permanente (2012), A catalogue of steps (vanaf 2013), Diary of an Image (2014), Extra Shapes (2015), Only One of Many (2017), Vois-tu celle-là qui s’en fuit (2017), Danza Fuera Permanente (2019), A difference between 1 and 2 (2020), The line is a dot (2022), Untitled landscapes, een doorlopend project met onder meer: Les yeux du menuisier (2022), Landscape Stories (2023), Dance is the archeologist, or an idol in the bone. (2024), en een nieuw werk in ontwikkeling: pf, pf.

Haar werk is gepresenteerd en geproduceerd in zowel Europa als de Verenigde Staten. Ze ontving tal van prijzen, waaronder de Doris Duke Performing Artist Award, een Guggenheim Fellowship en een Fellowship van de Foundation for Contemporary Art. Daarnaast werd ze tweemaal bekroond met een Bessie Award, voor choreografie en performance. Pedagogiek speelt een centrale rol in haar praktijk: Dorvillier geeft al jarenlang les en werkt regelmatig met andere kunstenaars in educatieve contexten. Ze is gecertificeerd docent van de Skinner Releasing Technique (SRT) en heeft meer dan 30 jaar ervaring met Authentic Movement. In 2009 begon ze met de ontwikkeling van Touch Move Talk Write (TMTW) — een methode die deze vier basiselementen van studiopraktijk en artistiek onderzoek integreert.

In 2008 was ze, samen met Trajal Harrell, artistiek mentor van het DanceWeb-programma op ImPulsTanz. Van 2017 tot 2019 was zij verbonden aan het exerce MA-programma aan het ICI–CCN in Montpellier als geassocieerd kunstenaar/onderzoeker, en van 2019 tot 2022 was zij huisartiest bij het Centre de développement chorégraphique national (CDCN) “Le Dancing” in Dijon, Frankrijk. In 2020 richtte zij samen met componist Sébastien Roux La Corvette op: een onafhankelijke ruimte voor onderzoek en experiment op het gebied van dans en muziek, gevestigd op het platteland van Bourgondië, Frankrijk.