Gohatto

Associate artist Ryuichi Sakamoto maakte filmmuziek voor meer dan dertig films. Daarmee begon hij in 1983, voor de film Merry Christmas Mr. Lawrence van filmregisseur Nagisa Oshima - een film waarin hij bovendien zelf een rol speelde naast David Bowie. Daarna componeerde hij soundtracks voor onder meer Bernardo Bertolucci’s The Last Emperor (1987), The Sheltering Sky (1990) en Little Buddha (1994), voor Pedro Almodovars High Heels (1991), Oliver Stones Wild Palms (1993) en Alejandro González Iñárritus The Revenant (2015). En ook voor vele ‘kleinere’ maar evengoed interessante films als Tony Takitani (Jun Ichikawa, 2004).

De samenwerking van het Holland Festival met associate artist Ryuichi Sakamoto is voor Eye aanleiding om de schijnwerper te zetten op Sakamoto’s indrukwekkende film-muzikale oeuvre en de manieren waarop dat nieuwe generaties (film)componisten blijft inspireren.

Gohatto

Gohatto vertoont een aantal interessante overeenkomsten met Merry Christmas Mr. Lawrence (1983), de bekendere film van Nagisa Oshima waar Sakamoto óók de muziek voor schreef. Beide films gaan over de aantrekkingskracht tussen mannen in milieus waar daar schijnbaar minder ruimte voor is; in Merry Christmas een krijgsgevangenekamp, in Gohatto een hiërarchische groep elitesamoerai waar de komst van een bloedmooie, jonge samoeraistrijder voor spanning en onstuimige gevoelens zorgt.

Ook door de overeenkomsten tussen deze twee films is de hoorbare ontwikkeling van Sakamoto’s filmmuziek interessant. De score van Gohatto, die zestien jaar later verscheen, is beduidend abstracter, met soms een meer soundscape-achtige opbouw en hier en daar gekenmerkt door de ‘glitchy’ elektronica die ook kenmerkend is voor sommige van zijn latere solo-albums.