Regisseur Elli Papakonstantinou maakt een muzikale queer-versie van Euripides' De Bacchanten, waarin iedere vorm van verlangen door de god Dionysus wordt aangemoedigd. De muziek is geschreven door de charismatische, androgyne performer Ariah Lester.
Het stuk begint in een futuristische, politiek correcte wereld met verstikkende genderlabels onder het mom van vrijheid van meningsuiting. Een meteoriet genaamd Dionysus zal naar verwachting op de aarde botsen en deze vernietigen, maar wanneer Dionysus aankomt, roept hij in plaats daarvan op tot de vervulling van ieders diepste verlangens... Om dit te bereiken, moeten wel eerst mogelijkheden worden verkend en angsten overwonnen.
Het begrip queer is voor de makers van The Bacchae meer dan een reeks persoonlijke voorkeuren. Het is een mogelijkheid om op een geheel nieuwe, open manier naar de wereld te kijken.
Papakonstantinou duikt in de beroemde Griekse tragedie over Dionysos (god van wijn en plezier) en gebruikt die om over vele grenzen heen te gaan. Door samen te werken met (opera)zangers, onder wie componist en performer Ariah Lester, en choreografen Cristophe Beranger en Jonathan Pranlas Descours loopt teksttheater organisch over in muziektheater, opera en dans.
Een interactief geluidsontwerp: een seismograaf op het toneel registreert de trillingen van de aarde en de dansers en verandert zo de toneelvloer in een muziekinstrument: het is de polsslag van de kosmos.
‘Als regisseur volg ik de golven van tekst, livemuziek, videokunst en dans op zoek naar een nieuwe uitvoerende taal. Dit stuk ligt op het kruispunt van deze stromen: queer is een nieuwe esthetiek. Het is een popstuk met klassieke opera-uitbarstingen, een dansstuk met vastigheid in het hart, een filmisch concert: het is een Griekse tragedie in de metaverse.’
— Elli Papakonstantinou
data
za 10 juni 20:30
zo 11 juni 15:00
prijzen
- standaard incl. drankje vanaf € 25
- HF Young € 20
- CJP/student/scholier € 12
- serieticket vanaf € 22,50
taal & duur
-
Engels, Frans, Grieks, Spaans boventiteling: Nederlands
-
1 uur 30 minuten (zonder pauze)
Synopsis
Waarop hebben de makers van Bacchae door Euripides hun queer-versie precies gebaseerd? De originele tragedie Bacchanten werd in 406 v.Chr. geschreven als laatste deel van een trilogie, waarvan Iphigeneia in Aulis en het verloren gegane Alkmaion in Korinthe het eerste en tweede deel vormden. Dionysos (god van de wijn, plezier en de dans) is de zoon van Zeus en Semele, de dochter van Cadmos de koning van Thebe. Omdat niet iedereen gelooft dat hij een god is, heeft hij een reis langs steden gemaakt om duidelijk te maken dat hij als god moet worden vereerd. Het stuk begint als Dionysos in mensengedaante in Thebe verschijnt en de vrouwen van Thebe, inclusief de zusters van Semele, die het gerucht verspreid hebben dat hij geen god is, samen als bacchanten uit de stad heeft verjaagd. Deze bacchanten vereren Dionysos. Hij wil wraak nemen op zijn neef Pentheus, die ook weigert hem als god te erkennen. Naast zijn neef Pentheus heeft Dionysos het ook gemunt op iedereen die ontkent dat hij een zoon van Zeus is. Als hij terugkomt van een reis, walgt Pentheus van de situatie die hij in Thebe aantreft: uitzinnige vrouwen die de vreemdeling (Dionysos) aanbidden. Deze vrouwelijke volgelingen zijn door Dionysos naar het bos gevoerd, waar ze zich overgeven aan een orgastische cultus die rond hem is ontstaan. Pentheus grijpt in en zet Dionysos en de vrouwen gevangen. De bacchanten in de bergen worden daarna door de god tot razernij opgezweept en vernietigen en vermoorden alles wat op hun pad komt.
Nadat Dionysos zichzelf op wonderbaarlijke wijze heeft bevrijd, biedt hij Pentheus aan om hem te helpen. Pentheus slaat dit aanbod af, hij is ervan overtuigd dat verboden genoegens de vrouwen naar de bergen lokken. Verkleed als vrouw, heimelijk geleid door Dionysos, gaat hij naar de bergen. Hij wordt onderweg ontdekt door de bacchanten die hem verscheuren. Agave, de moeder van Pentheus, neemt hierbij de leiding en brengt het hoofd trots terug naar het paleis. Daar brengt Cadmos haar stap voor stap terug naar de werkelijkheid en beseft tot haar afgrijzen dat ze haar eigen zoon heeft vermoord. Dionysos verschijnt nu als god en heeft op deze manier wraak genomen op iedereen die hem zijn ereplaats als godheid ontzegde.
-
© Alex Kat
-
© Alex Kat
-
Elli Papakonstantinou, regisseur
© Alex Kat
-
© Alex Kat
-
© Alex Kat
-
© Alex Kat
