Met groot verdriet delen wij het nieuws over het plotse overlijden van Pierre Audi, artistiek directeur van het Holland Festival van 2005-2014.
Pierre was een visionair, die kunst in zijn hele wezen had geïntegreerd, en die ons met zijn kunst en keuzes een venster op de wereld gaf. Zijn oog voor talent, ongeëvenaarde creativiteit, brede blik en liefde voor het Holland Festival zijn van onschatbare betekenis geweest. Tijdens zijn directeurschap verbreedde hij de internationale blik van het festival, haalde hij beroemde kunstenaars naar Amsterdam en pakte hij uit met grootschalig werk. Dit alles met, zoals hij het omschreef, ‘a touch of grandeur’.
Een aantal voorbeelden: de wereldpremière van L’Amour de loin van Kaija Saariaho (geregisseerd door Audi); Babel van Elfriede Jelinek door het Wiener Burgtheater; Doctor Atomic van John Adams met een libretto van Peter Sellars; Pierre Boulez en Patrice Chéreau met Uit een dodenhuis (1928) van de Tsjechische componist Leos Janácek; Robert Wilson met de legendarische voorstelling The Life & Death of Marina Abramović; Handels meesterwerk Orlando, gedirigeerd door René Jacobs was te zien in Audi’s eigen regie, en Refuse the Hour van William Kentridge in 2012.
Andere beeldbepalende makers die Pierre naar het festival haalde waren Alain Platel, Christoph Schlingensief, Boris Charmatz, William Forsythe, Simon McBurney, Deborah Warner, Emilio Garcia Wehbi, Mariano Pensotti, Sulayman Al-Bassam, Walid Raad, Peter Stein (I Demoni), Matthew Barney, Akram Khan, Jérôme Bel en Pichet Klunchun.
Met grote toewijding besteedde hij vrijwel jaarlijks aandacht aan belangrijke componisten uit de (twintigste-eeuwse) avant-garde. Edgar Varèses integrale oeuvre in de Gashouder, de zeventigste verjaardag van Louis Andriessen, festivalweekends rond Iannis Xenakis, Luigi Nono (met o.a. diens magnum opus Prometeo in de Gashouder), en John Cage.
Ook werk en makers van buiten Europa werden onder Audi een vaste waarde. Het festival opende in 2010 met een eerbetoon aan de Egyptische diva Oum Kalthoum door Amal Maher in Carré. In 2011 maakte de ‘engel van Libanon’ Fairouz haar opwachting. Dieudonné Niangouna kwam in 2013 naar het festival met de marathonvoorstelling Shéda. Ook toonde Audi over de jaren heen alle grote Japanse theatervormen, en ook Chinees muziektheater, met o.a. de trilogie Chinese Heldinnen van regisseur Li Liuyi en componist Guo Wenjing.
Zijn grootste uitdaging en artistieke hoogtepunt als regisseur vond plaats in het festival van 2019, met het ‘pièce de resistance’ aus LICHT, een nooit eerder vertoond, driedaags project op basis van de operacyclus LICHT van Karlheinz Stockhausen. De grootste productie ooit in het Holland Festival, geproduceerd in samenwerking met de Stockhausen-Stiftung für Musik, Koninklijk Conservatorium Den Haag en natuurlijk De Nationale Opera.
Voor het team was Pierre een inspirerende leider, die de lat hoog legde en scherp was in zijn vragen aan collega’s, maar tegelijk genereus en vol vertrouwen.
De herinnering aan hem, aan de festivaledities die onder zijn leiding en met zijn artistieke blik zijn gemaakt zijn onuitwisbaar, en zullen niet vergeten worden.
Onze gedachten gaan uit naar zijn echtgenote Marieke Peters en zijn kinderen, de collega’s die hij achterlaat bij het Festival d’Aix-en-Provence en Park Avenue Armory in New York en zijn oud-collega’s bij De Nationale Opera. Wij, collega’s en oud-collega’s, oud-Bestuursleden en leden van de Raad van Toezicht van het Holland Festival zullen hem enorm missen.