Mouse on Mars (Jan St. Werner

avant-garde. Mouse on Mars ontstond in 1993. Sinds hun debuutalbum Vulvaland (1994) verschenen 11 albums en talrijke soloprojecten en samenwerkingen, waarin hun niet in hokjes te plaatsen sound zich steeds heeft doorontwikkeld. Naast het maken van muziek is Werner ook actief in het onderwijs en wetenschappelijk onderzoek. Van 2005 tot 2007 was hij artistiek directeur van STEIM Amsterdam, en momenteel werkt hij als docent aan de New York University Berlin en het Massachusetts Institute for Technology. Het duo werkte veelvuldig samen met artiesten als Stereolab, Matthew Herbert, Helado Negro, Bon Iver en The National. Ook werkte het duo veelvuldig samen met Solistenensemble Kaleidoskop en maakte Werner in 2013 de elektronische opera Miscontinuum voor de Bayerische Rundfunk. In 2016 ging in Keulen De Umbris Idearum… The Acousmatic Memory-Palace in première, een elektro-akoestische compositie waarin computergestuurde slagwerkrobots meespelen.

Ensemble Musikfabrik is een in Keulen gevestigd ensemble voor eigentijdse muziek dat beschouwd wordt als een van de toonaangevende groepen op dit vlak. Ensemble Musikfabrik werd opgericht in 1990 en debuteerde in april 1991 onder de naam Ensemble Neue Musik Nordrhein-Westfalen tijdens de Wittener Tage für neue Kammermusik. De missie van Ensemble Musikfabrik is het realiseren van onbekende en nieuwe composities, waarvoor in veel gevallen het ensemble de opdracht heeft gegeven. Ensemble Musikfabrik heeft hechte samenwerkingsverbanden opgebouwd met figuren uit de wereld van de eigentijdse muziek als Louis Andriessen, Stefan Asbury, Richard Ayres, Sir Harrison Birtwistle, Peter Eötvös, Vinko Globokar, Heiner Goebbels, Toshio Hosokawa, Nicolaus A. Huber, Mauricio Kagel, Helmut Lachenmann, Klaus Lang, Wolfgang Rihm, Karlheinz Stockhausen, Sasha Waltz, James Wood en Hans Zender. Het ensemble presenteert zijn repertoire in ongeveer tachtig concerten per jaar binnen en buiten Duitsland, en heeft bij de WDR een eigen serie met wereldpremières. Interdisciplinaire projecten met live-elektronica, dans, theater, film, literatuur en beeldende kunst verbreden de gebruikelijke vorm van het gedirigeerde ensembleconcert evenzeer als kamermuziek, discussieconcerten en improvisaties. Sinds 2013 is het ensemble eigenaar van een complete set replica’s van de instrumenten van Harry Partch. Het Ensemble Musikfabrik is net zo open als zijn missie: muziek creëren die er nog niet is.

De Duitse André de Ridder (1971) is een dirigent van zowel grote klassieke stukken als experimentele werken. De Ridder werkte samen met hedendaagse-muziekspecialisten als Musikfabrik, maar ook met de band Gorillaz, de Deense indierockband Efterklang en jazzmusicus Uri Caine. Met het Duitse elektronicaduo Mouse on Mars trad hij in januari 2011 op bij het Chicago Symphony Orchestra. In 2012 stond hij bovendien aan de wieg van ensemble stargaze, een internationaal gezelschap van jonge musici dat de grenzen slecht tussen pop, klassiek, elektronische muziek en hedendaags repertoire. De Ridder is veel actief in Groot-Brittannië, waar hij te gast was bij onder andere het BBC Symphony Orchestra, London Sinfonietta, het BBC Philharmonic en Britten Sinfonia. Daarnaast dirigeerde hij onder meer het Royal Stockholm Philharmonic Orchestra, Tapiola Sinfonietta, het SWR Sinfonieorchester Baden Baden und Freiburg en Camerata Salzburg. Sinds 2011 is De Ridder regelmatig in het Holland Festival te gast als dirigent: o.a. met 2001: A Space Odyssey, Sunken Garden (beiden in 2013) en In C Mali (2016). In januari 2016 maakte hij zijn debuut bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Als operadirigent leidde De Ridder onder meer producties met werken van Mozart, Janáček en Henze. Hij dirigeerde de Engelse première van Gerald Barry's The Bitter Tears of Petra von Kant bij de English National Opera in 2005, de wereldpremière van Wolfgang Rihms Drei Frauen bij het Theater Basel in 2009 en in 2016 bij De Nationale Opera de wereldpremière van Only the sound remains.