In de Photo Studio van Productiehuis Nowhere ontmoet ik Niek Rammeloo, een jonge licht- en geluidstechnicus bij HF Lab. Samen duiken we in zijn rol achter de schermen van WAKKA, een voorstelling gemaakt door jongeren. Niek stelt zich nuchter voor: hij helpt theatermakers met hun technische productie. “Ik ondersteun met licht en geluid,” legt hij uit, “ik probeer samen met hen een mooie voorstelling neer te zetten. Die samenwerking is cruciaal: techniek is geen losstaand onderdeel, maar een verlengstuk van de inhoud.”
De vertaling van thema naar techniek
Bij WAKKA, een voorstelling die draait om identiteit en persoonlijke groei, vertaalt zich dat in subtiele keuzes per scene. “In het begin symboliseren we ‘tot leven komen’ met zwak licht en schaduwspel”, vertelt hij. “Later bouwen we langzaam op: meer bas, meer dynamiek. Op het hoogtepunt drop je de beat, straalt het licht harder en spat de energie ervan af. Daarna ebt het weg, als een cirkel, net als persoonlijke ontwikkeling.”
Verbondenheid op het podium
De voorstelling raakt hem ook persoonlijk. “Er zit echt energie in”, zegt hij met zichtbaar enthousiasme. De jongeren zijn verbonden met het thema en weten precies wat ze willen overbrengen. Wat ik het mooiste vind? Ze zijn zo goed op elkaar ingespeeld, ze voelen waar de ander is, zelfs zonder te kijken. En na de repetities samen reflecteren tijdens het eten, dat is prachtig om te zien.”
Technische puzzel in een kleine zaal
Op 14 juni speelt de voorstelling WAKKA in theater Likeminds, een intieme locatie die ook technisch de nodige uitdagingen met zich meebrengt. “We spelen in catwalk-opstelling, met publiek aan weerszijden,” legt Niek uit. “We willen beelden op de vloer projecteren, maar het plafond is laag. Dat betekent breed projecteren met een wijde lens. En de stroomvoorziening is beperkt: we hebben maar twee groepen. Halogeenlampen kunnen niet, dus werken we alleen met zuinige LED’s. Anders ligt alles eruit.”
Geen ruimte voor fouten
De voorbereidingstijd is krap. “Een paar dagen voor de voorstelling mogen we de zaal in om alles om te bouwen: lampen, bekabeling, projectoren. We hebben één lange bouwdag om alles te testen, licht, geluid, projecties. Daarna moet de ruimte meteen vrij zijn voor de dansers. Het moet dus in één keer goed.”
Rust bewaren onder druk
Stress ligt dan op de loer, maar Niek blijft kalm. “Als de technicus gestrest is, voelt de hele ploeg dat. Ik blijf rustig en houd het overzicht. Vooraf maak ik een plan met ruimte voor het onverwachte. En ja, als het moet, schakelen we. Maar stressen heeft geen zin.”
Samenbouwen aan het moment
De samenwerking met de HF Lab programmamakers noemt hij intens en bijzonder. “In het begin overleg ik met de makers: wat willen zij, en wat zie ik voor me? Dan laat ik achter de lichttafel wat opties zien en bouwen we samen het lichtplan. Tijdens de voorstelling werk ik op timing. Licht kan ik vooraf programmeren, maar geluid blijft afhankelijk van het moment, zeker met publiek erbij. Dan moet je op gevoel mixen.”
Tips voor technische talenten van de toekomst
Aan jongeren die ook in dit vak willen stappen, geeft hij een helder advies mee: “Wees brutaal. Vraag of je mag meelopen in een theater, geloof me, ze hebben altijd mensen nodig. Toon interesse, dan krijg je vanzelf kansen. De technische wereld is een plek waar kennis wordt doorgegeven. Als je laat zien dat je wilt leren, krijg je steeds meer verantwoordelijkheid.”
De magie van applaus
En waarom hij ooit aan dit werk begon? Niek denkt even na, glimlacht dan. “Ik begon ooit in de opera, later musicals, daar komt alles samen: decor, licht, geluid. Dat vond ik magisch. Je creëert iets waar mensen van genieten. En als je aan het eind het applaus hoort, voelt dat ook als applaus voor jouw werk. Dat is onbetaalbaar.”