Ga naar de hoofdcontent

Associate artist Ryuichi Sakamoto maakte filmmuziek voor meer dan dertig films. Daarmee begon hij in 1983, voor de film Merry Christmas Mr. Lawrence van filmregisseur Nagisa Oshima - een film waarin hij bovendien zelf een rol speelde naast David Bowie. Daarna componeerde hij soundtracks voor onder meer Bernardo Bertolucci’s The Last Emperor (1987), The Sheltering Sky (1990) en Little Buddha (1994), voor Pedro Almodovars High Heels (1991), Oliver Stones Wild Palms (1993) en Alejandro González Iñárritus The Revenant (2015). En ook voor vele ‘kleinere’ maar evengoed interessante films als Tony Takitani (Jun Ichikawa, 2004).

De samenwerking van het Holland Festival met associate artist Ryuichi Sakamoto is voor Eye aanleiding om de schijnwerper te zetten op Sakamoto’s indrukwekkende film-muzikale oeuvre en de manieren waarop dat nieuwe generaties (film)componisten blijft inspireren.

 

Good Time

Daniel Lopatin (alias Oneohtrix Point Never) had al naam gemaakt als pionier in de elektronische muziek, toen hij door de Safdie-broers werd gevraagd muziek te maken voor hun thriller Good Time. Sakamoto, die veel eerder eveneens pionierde in de elektronische muziek, is een bewonderaar van de jongere Lopatin, met wie hij later zelfs samenwerkte.

Lopatins eerste filmscore schakelt tussen broeierige ambient en nerveuze synthesizers en is zo de perfecte begeleiding van het verhaal over twee tragische broers (gespeeld door Robert Pattinson en Benny Safdie) die na een mislukte bankoverval proberen te redden wat er te redden valt. Tussen de paniek en misère schittert echter nét genoeg hoop en bezinning, wat ook mooi weerklinkt in de voor de film geschreven ballad The Pure and the Damned, gezongen door Iggy Pop.