Pelléas et Mélisande

meisje aan, Mélisande. Wat haar ‒ behalve dat haar kroon in het water is gevallen ‒ is overkomen, wordt niet helemaal duidelijk. Golaud neemt haar mee naar huis.
Twee maanden later vertelt hij in een brief aan zijn halfbroer Pelléas dat hij met Mélisande is getrouwd. Hun moeder Geneviève leest de brief voor aan de vrijwel blinde Arkel. Als teken van instemming met het huwelijk zal Pelléas een licht aansteken op een toren van het kasteel. Als Mélisande is aangekomen, voelen Pelléas en zijn schoonzuster direct een sterke sympathie voor elkaar. Pelléas’ vader is ernstig ziek en ligt in een kamer in het kasteel.
II
Pelléas en Mélisande voeren een gesprek bij een bron in het park. Mélisande speelt met haar trouwring en laat die tot haar schrik in het water vallen. Na een val van zijn paard wordt de gewonde Golaud verzorgd door Mélisande. Hij merkt dat ze haar trouwring niet draagt. Zij zegt dat ze die in een grot aan de kust is kwijtgeraakt. Golaud beveelt haar de ring daar te gaan zoeken, samen met Pelléas. Natuurlijk weten beiden dat ze het sieraad niet in de grot zullen vinden.
III
Voor een open raam kamt Mélisande haar lange haren en laat die naar buiten hangen. Pelléas kust haar lokken, wat wordt gezien door Golaud. Hij waarschuwt hen zulke spelletjes niet meer te spelen. Golaud laat Pelléas en Mélisande bespioneren door zijn zoontje Yniold. Het kind vertelt hem dat zij samen in de kamer staan, kijkend naar het licht.
IV
Pelléas’ vader vermoedt het gevaar waarin zijn zoon verkeert en zegt hem dat hij op reis moet gaan. Tijdens het emotionele afscheid van Mélisande worden zij bespied door Golaud, die Pelléas in een vlaag van jaloezie doodt. Mélisande vlucht.
V
Mélisande heeft een dochtertje gekregen en is nu stervende. Golaud ondervraagt haar over haar relatie met Pelléas. Mélisande weet niet dat Pelléas dood is. Ze verklaart dat hun omgang onschuldig was, verliest het bewustzijn en sterft.

studeerde tussen 1873 en 1886 piano bij Antoine François Marmontel en solvége bij Albert Lavignac. Daarna studeerde hij harmonie bij Émile Duran en korte tijd improvisatie bij Auguste Franck. In 1879 kwam Debussy in contact met madame Marie-Blanche Vasnier. Haar culturele kring werd zeer belangrijk voor de componist. Debussy droeg enkele van zijn vroege liederen aan haar op. Hetzelfde jaar dat hij Vasnier ontmoette reisde Debussy via Florence en Venetië naar Moskou als begeleider van Nadesjda von Meck, de beschermster van Tsjaikovski. In 1884 ontving Debussy de Prix de Rome voor zijn cantate L’enfant prodigue. Tien jaar hierna ging zijn orkestwerk Prélude à l’après-midi d’un faune in première. Dit wordt beschouwd als een van de meesterwerken van de componist. Een ander bekend werk van de Fransman is de opera Pelléas et Mélisande (1893-1902). Dit werk, naar een toneelstuk van de Belgische toneelschrijver Maurice Maeterlinck, betekende een mijlpaal in de ontwikkeling van de Franse muziek. Het is de enige opera die hij ooit schreef.

De Nationale Opera (DNO) staat bekend om haar diverse programmering van zowel klassieke als moderne opera’s en het constant hoge niveau van haar voorstellingen. Met vernieuwende producties, speciaal voor De Nationale Opera gecomponeerde werken en een frisse blik op bekend repertoire wordt deze prachtige kunstvorm levendig gehouden en een plek in de toekomst gegeven. Met Pierre Audi als directeur heeft De Nationale Opera een enorme reputatie verworven in de internationale operawereld en wordt er met grote belangstelling gekeken naar alle nieuwe producties. In 2013 won DNO de internationale Opera Award voor de beste productie van het jaar.

Stéphane Denève studeerde af aan het conservatorium van Parijs en werkte al vroeg in zijn carrière met dirigenten als Georg Solti, Georges Prêtre en Seiji Ozawa. Recent is Stéphane Denève benoemd tot Music Director van de St. Louis Symphony, waarmee hij in 2019/2020 David Robertson opvolgt. Operaproducties leidde hij bij de Royal Opera, bij de Opéra National de Paris, bij De Munt in Brussel, op het Glyndebourne Festival, in la Scala in Milaan en bij De Nationale Opera (L'amour des trois oranges, Dialogues des Carmélites).