3Abschied

Biografieën

Tijdens haar studie aan Mudra in Brussel creëerde Anne Teresa De Keersmaeker haar eerste choreografie, Asch, in 1980. Twee jaar later ging Fase, four movements to the music of Steve Reich in première, waarmee zij internationaal doorbrak. In 1983 richtte De Keersmaeker haar gezelschap Rosas op en creëert Rosas danst Rosas. In haar werk staat enerzijds de relatie tussen muziek en dans centraal. Ze gebruikt muziek van componisten uit verschillende historische periodes: Monteverdi, Bach, Beethoven, Mozart, Bartók, Webern, Ligeti, maar ook Miles Davis, John Coltrane en traditionele Indische muziek. Daarnaast werkt ze samen met hedendaagse componisten zoals Steve Reich, George Benjamin, Toshio Hosokawa en Thierry De Mey. Anderzijds is het onderzoek naar de relatie tussen dans, taal en tekst een constante (Just Before, Quartett, In real time, I said I). Rosas was huisgezelschap van de Munt/La Monnaie van 1992 tot 2007. Hier maakte De Keersmaeker haar eerste opera (Hertog Blauwbaards burcht). In 1995 richtte ze haar eigen dansschool P.A.R.T.S., de Performing Arts Research and Training Studios, op in Brussel.

Jérôme Bel werd opgeleid bij het Centre National de Danse Contemporaine in Angers (Frankrijk). Tussen 1985 en 1991 werkte hij voornamelijk in Frankrijk en Italië. In 1992 assisteerde hij choreograaf Philippe Découflé voor de manifestaties bij de 16e Olympische Winterspelen. In zijn eigen stukken werkt hij sterk vanuit het besef dat theater een frame biedt aan mensen om andere mensen te bekijken. Al zijn chore¬ografieën spelen met deze notie. Het werk van Bel nodigt de toeschouwer uit zichzelf opnieuw uit te vinden en te reflecteren op de positie van performer en publiek. Enkele stukken zijn: Nom donné par l’auteur (1994), Shirtology (1997), The Last Performance (1998) en The show must go on (2001). In 2004 maakte Bel een werk bij het Ballet van de Parijse Opera: Véronique Doisneau. In 2005 ontving Jérôme Bel voor zijn voorstelling The show must go on in New York een Bessie Award.

Rosas is het Brusselse dansersensemble rond de Vlaamse choreografe en danseres Anne Teresa De Keersmaeker. Met Fase, four movements to the music of Steve Reich uit 1982, brak zij internationaal door. De afgelopen 28 jaar heeft ze samen met haar gezelschap een indrukwekkende reeks choreografieën gecreëerd. Rosas staat voor een danskunst van het pure schrijven met bewegingen in ruimte en tijd. De relatie tussen beweging en muziek staat centraal. Daarnaast wordt in verschillende producties de verhouding tussen dans en tekst onderzocht. Rosas is één van de weinige gezelschappen met een vaste danserskern. Parallel met het maken van nieuwe voorstellingen blijft Rosas het opgebouwde repertoire presenteren. Zo wordt het eigen artistiek verleden doorgegeven aan nieuwe generaties toeschouwers en dansers. Rosas is internationaal sterk verankerd en bespeelt de toonaangevende podia voor hedendaagse dans in Europa en ver daarbuiten. Tegelijkertijd blijft de aanwezigheid in eigen land een prioriteit. Naast jarenlange partnerschappen met de grote nationale cultuurhuizen wordt nadrukkelijk samengewerkt met een circuit van kleinere zalen. Rosas stelt zich een expliciete kunsteducatieve opdracht en besteedde de afgelopen jaren veel aandacht en energie aan educatieve en participatieve projecten. Deze inspanningen zullen de volgende jaren intensief voortgezet worden. Rosas is een open huis en deelt zijn infrastructuur niet alleen met de dansschool P.A.R.T.S., maar ook met het hedendaags muziekensemble Ictus, Workspace Brussels en talrijke gezelschappen die in de studio’s repeteren. De aanwezige know-how inzake management, communicatie en administratie wordt ook ingezet voor gastprojecten die in de slipstream van het artistiek parcours van De Keersmaeker ontwikkeld worden.