Dit is een voorstelling uit het archief van Holland Festival
De Zuid-Afrikaanse performer Steven Cohen en de artistieke staf van het Holland Festival hebben in goed overleg besloten de oorspronkelijk geprogrammeerde performance Golgotha niet te presenteren in het festival. De reden hiervan is dat het nieuwe werk van Cohen nog niet klaar is om aan het publiek te tonen. Cohen brengt in plaats hiervan een programma met drie soli: Chandelier (2002), Dancing Inside Out (2004) en Maid in South Africa (2005).
Voor de Zuid-Afrikaanse beeldend kunstenaar / performer Steven Cohen incorporeert het lichaam alle aspecten van het bestaan, en dus zet hij zijn lichaam in om kunstwerken te creëren in zeer uiteenlopende ruimtes als musea, podia en plekken in de openbare ruimte waar hij niet is uitgenodigd. Zijn werk balanceert op de rand van beeldende kunst, dans en travestie. Hij zoekt het spanningsveld op tussen een uitgesproken persoonlijke identiteit en de beleving daarvan in het openbare leven. Daarbij spelen het jodendom, homosexualiteit, racisme en etniciteit een rol.
Achtergrondinformatie
Chandelier
In een studio in Newtown, Johannesburg, op loopafstand van een sloppenwijk onder Motorway 1 besteedde Steven Cohen in 2001 enkele maanden aan het omvormen van een smeedijzeren kroonluchter in een draagbare tutu. In deze periode zorgde Cohen ervoor regelmatig door de wijk te lopen. Toen de kroonluchtertutu af was koos hij deze plek voor de allereerste performance. Op het moment dat de artiest in zijn tutu arriveerde, wiebelend op zijn enorme plateauzolen, in zijn blote billen en met een beschilderd gezicht, ontdekte hij dat overheidsdienaren, zwaaiend met koevoeten, de bewoners verdreven en hun tijdelijke behuizing vernietigden. Dat deze twee gebeurtenissen toevallig samenvielen was in zekere zin gunstig voor Cohens performance. De samenloop toonde nog duidelijker de tegenstellingen die hij bloot wilde leggen binnen het nieuwe Zuid Afrika.
Dancing Inside Out
"Ik durf nauwelijks te spreken maar nog moeilijker om mijn mond te houden. En deze geheimen openbaar maken is als in een heel gevaarlijke vertrouwensrelatie stappen. Dansend tot aan de grenzen, middenin tegengestelde krachten, herinneringen en verbeelding, vermengen zich het persoonlijke en het publieke. Ik wek trots en schaamte over wie we zijn, genocide en hoop, fascinatie en werkelijkheid, het macabere en het alledaagse. Ik ben Jood en anti-Zionist. Mijn werk gaat over de pijn van het mens-zijn en de vreugde te leven, en net als onze levens is dit werk een complete en onvolledige ......." - Steven Cohen
Maid in South Africa
"Ik ben geïnteresseerd in de politiek van het naakt, niet in sex als handelswaar. Dit werk gaat veel meer over slavenhandel dan over de vleeshandel. Het is een persoonlijke film, een portret van de Apartheid, een naïeve striptease en een persoonlijke bekentenis. Nomsa Dhalami is 84 jaar. Gedurende 58 jaar heeft ze de huizen van Blanken onderhouden, schoongemaakt, hun familie gevoed en voor de honden gezorgd. Ik ben grootgebracht door Nosma omdat mijn moeder een aantal jaren alcoholiste was." - Steven Cohen
Biografie
Steven Cohen werd in 1962 geboren in Johannesburg, Zuid-Afrika. Sinds twintig jaar houdt hij zich bezig met visual art, die wereldwijd te zien is geweest op tentoonstellingen en is aangekocht door diverse musea en kunstverzamelaars.
Daarnaast maakt hij artistieke performances, niet alleen voor traditionele ruimtes als musea en galerieën, maar ook op ongewone publieke locaties als taxistandplaatsen, race-circuits, winkelcentra, hondenshows, bijeenkomsten van fascistische groeperingen, enzovoort. Wanneer hij niet is uitgenodigd, maakt hij vaak onverwacht en op een ‘storende’ manier zijn opwachting. In zijn performances worden uiteenlopende expressiemiddelen onderzocht die verbonden zijn met het jodendom, homoseksualiteit, racisme en etniciteit. Zijn werk wordt vaak geprezen, en in Zuid-Afrika geldt hij als een toonaangevend performance kunstenaar. Sinds 2003 woont hij in Frankrijk, waar hij ook werkt en zijn artistieke activiteiten ontwikkelt.
Steven Cohen won verscheidene prijzen, waaronder de VITA Art Now, de Joint Second Quarter Award (1993), Momentum Life Award (1993) en de FNB VITA Award (1998). Ook won hij de Ampersand Foundation Fellowship, die hem in staat stelde van november 2003 tot januari 2004 in New York City te verblijven.
CREDITS
- concept en interpretatie
- Steven Cohen
- foto's
- Marianne Greber
- geluid
- Christophe Dupuis
- video
- Steven Cohen
- video
- Joshua Thorson
- video
- Philippe Gautier
- montage
- Christophe Leraie
- montage
- Steven Cohen
- productie
- Steven Cohen
- uitvoerend producent
- Latitudes Prod. (Lille, France)
- coproductie
- Les Subsistances (Lyon)
- coproductie
- Festival d’Automne (Paris)
- coproductie
- Centre Pompidou (Paris)
- coproductie
- Ballet Atlantique Régine Chopinot (La Rochelle)
- coproductie
- Les Halles de Schaerbeek, (Bruxelles)
- coproductie
- le Centre Chorégraphique National de Montpellier Languedoc-Roussillon (Montpellier)
- met steun van
- Département Afrique et Caraïbes en créations de culturesfrance – Ministère des Affaires Etrangères
- speciale dank aan
- Agathe Berman
- speciale dank aan
- Les Films d'Ici