Dit is een voorstelling uit het archief van Holland Festival
Programma
Do 1: Loïe Fuller, Ruth St Denis & Ted Shawn en Mary Wigman
Vr 2: Isadora Duncan, Doris Humphrey, Martha Graham
Za 3: Bauhaus, Oskar Schlemmer, Gerhard Bohner
Zo 4: KurtJooss/Folkwang Hochschule
Ma 5: Mary Wigman, Valeska Gert
Di 6:Ilse Loesch, Lisa Czobel, Eva Grossmann, Sigrid Jungé/Pina Bausch: Le Sacre du Printemps
Wo 7: Was tun Pina Bausch und ihre Tänzer in Wuppertal?
Do 8: 1980: Ein Stück von Pina Bausch
Vr 9: Chantal Akerman: Un jour Pina a demandé/Reinhild Hoffmann
Za 10: Pina Bausch: Café Müller/Susanne Linke
Zo 11: o.a. Joachim Schlömer, Arila Siegert/ Pina Bausch: Walzer
Ma 12: Blaubart - Beim anhören einer Tonbandaufnahme von Béla Bartóks 'Herzog Blaubarts Burg'
Di 13: Pina Bausch: Die Klage der Kaiserin
Wo 14: Bilder... aus Stücken der Pina Bausch
Do 15: o.a. Joachim Schlömer, Arila Siegert/ Pina Bausch: Walzer
Vr 16: 1980: Ein Stück von Pina Bausch
Za 17: Was tun Pina Bausch und ihre Tänzer in Wuppertal?
Zo 18: Pina Bausch: Café Müller/Susanne Linke
Ma 19: Ilse Loesch, Lisa Czobel, Eva Grossmann, Sigrid Jungé/ Pina Bausch: Le Sacre du Printemps
Di 20: Loïe Fuller, Ruth St Denis & Ted Shawn en Mary Wigman
Wo 21: Isadora Duncan, Doris Humphrey, Martha Graham
Do 22: Bauhaus, Oskar Schlernmer, Gerhard Bohner
Vr 23: Blaubart - Beim anhören einer Tonbandaufnahme von Béla Bartóks 'Herzog Blaubarts Burg'
Za 24: Pina Bausch: Die Klage der Kaiserin
Zo 25: Chantal Akerman: Un jour Pina a demandé/Reinhild Hoffinarm
Ma 26: Bilder... aus Stücken der Pina Bausch
Di 27: KurtJooss/Folkwang Hochschule
Wo 28: Mary Wigman, Valeska Gert
Achtergrondinformatie
De moderne dans ontstond rond het jaar 1900 in de Verenigde Staten en Duitsland. De Duitse variant, de expressionistisch getinte 'Ausdruckstanz', werd beïnvloed door Loïe Fuller en lsadora Duncan. Duncan nam daarvoor de vrije dansbeweging mee uit Amerika, terwijl in Duitsland de ritmiek werd toegevoegd in de jaren tien. Rudolf van Laban, Mary Wigman en Kurt Jooss gingen er verder met de zoektocht naar uitdrukkingsvormen voor gevoelens, en parallel aan hun pionierswerk ontwikkelde Oskar Schlernmer in het Bauhaus zijn abstracte bewegingstheater.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam het zwaartepunt van de moderne dans in de Verenigde Staten te liggen met werk van onder anderen Martha Graham, Doris Humphrey en Merce Cunningham. De laatste twintig jaar is het expressionisme weer opgeleefd in Europa en daarbij heeft een verschuiving plaatsgevonden van podiumdanskunst naar danstheater. Pina Bausch, leerlinge van Jooss, is de belangrijkste exponent van deze beweging.
Het programma in het Nederlands Filmmuseum, dat is samengesteld door Linda Bouws, documenteert de dansrevolutie in een veertiental voorstellingen. Vanaf de vroegste stomme dansfilmpjes, via portretten van genoemde wegbereiders en registraties van hun werk, belandt de kijker bij de hoofdmoot: gefilmde danstheaterstukken van Pina Bausch, haar films, en documenten over haar en verwante choreografen.
Een opvallende titel in het programma is Un jour Pina a demandé uit 1983 van de Belgische cineaste Chantal Akerman. Vijf weken volgde Akerman Pina Bausch en haar dansers van Wuppertal naar Milaan, van Milaan naar Venetië en van Venetië naar Avignon. De documentaire geeft een beeld van wat er voor en achter de schermen gebeurt en bevat fragmenten uit o.m. Komm tanz mit mir (1977) en Kontakthof (1978).